Eve

Come here, come closer, my little child.
Don't you recognize me?
It's me, your mother tender and mild.
Still can't you see?
I know, the darkness won't let you in
And the chains and my doom won't let me out.
You're so pure, soft is your skin.
You don't believe me, I know you doubt.
Come closer, show me your face
I'd like to see your light.
I've never seen a star or even its trace
Although there's always the night.
You have to help your mother poor.
Do your child's duty!
When you release a parent of yours
You'll see her everlasting beauty.
Don't be affraid, I'm not a devil
As I supposed to be.
I only learned what is the evil
And for that He punished me.
I didn't want to be the best
I've just wanted to be better...
Person, but.. it was a test
Which I failed, so I must suffer.
With every birth I gave on Earth
The pain grew only stronger.
But when my daughters suffer from birth
I have to say "No longer!"
I disobeyed the Omnipotent
And to my husband I say "No more".
For them I only feel contempt.
As I am Eve, the Mother of All!
I have no faith or trust in beings
That try to deceive my mind.
Now the rebellion begins
And I'll never be blind.
Come here and release me.
My throne I will retrieve!
Eden, new kingdom shall be
With only one queen - Eve.

Czarny kot.

Dziś, w piątek trzynastego miałem pecha, bo drogę przebiegł mi czarny kot. Nie.. To chyba nie był kot, to raczej był pies. Sam nie wiem, koty chyba nie są aż tak duże. Tak, to na pewno był pies, dobrze pamiętam! To czarny pies przebiegł mi drogę, przynosząc mi w ten sposób pecha. A może nie był czarny? Być może to przez brud i błoto jego jasna sierść wydawała mi się czarna. Więc tak to było.. Pies o jasnej, lecz brudnej sierści przebiegł... Nie przebiegł, on w ogóle nie biegł. Nie miał siły, był zbyt zmęczony by przebiec koło mnie. Podszedł powoli, zatrzymał się, zamerdał ogonem i poszedł dalej. Z bliska zauważyłem, że nie ma jednego oka. No dobrze, więc nie był to kot, ani nie był czarny, ani nie przebiegł mi drogi, ale i tak przyniósł mi pecha. A może..? Może też wcale nie przyniósł pecha? Stary, słaby, brudny, samotny, bez jednego oka, bez domu. Które z nas jest większym pechowcem? Spojrzałem na niego jeszcze raz. Widziałem jak podchodzi do ludzi i się cieszy każdą chwilą swojego pieskiego życia.

Tak, zacząłem historię od kłamstwa. Nie było żadnego kota, żadnej czerni, przebiegania ani przynoszenia pecha. Jedynie pies i morał tej historii są prawdziwe.

Through the ice-cold realm I follow you
I had to show my worst to say I'm the winner
My heart was endless deep but what I meant was to give you more
Than my night
Nothing brings me back to life

Between the stars instead of sleeping on my grave
Not easily you'll ever look at me

There was a way to make out, so silent room
I needed flame to understand I am doomed
I set this fire to my bed, 'cause I was so mislead
Now I am praying for my hell-like salvation

Freeze my heart or let me drown instead
I don't know how to swim in strange waters
Cut the thread and watch me, now I'm dead
You knew my mind, you knew to who I belong

Northern winds
No-one wins

May the angels cannot pray
They cry but never ever find good way
Dark forest will be mine graveyard for everytime
Don't leave me here, this scenery I fear

Freeze my heart or let me drown instead
I don't know how to swim in strange waters
Cut the thread and watch me, now I'm dead
You knew my mind, you knew to who I belong

Northern winds
No-one wins

Phoenix

My life isn't changing and I will never be gone
My story's never-ending, it goes only on and on and on
The future is so bright, illuminated by the flame
Of passion that is mine
Now I can feel ashamed
I am standing still praying for the end
Fire eats my flesh
This is the pain I cannot stand
And when I died
I will still remain
'Cause if I burned once
I will rise again
I'm cursed with this infirmity
But what else can I do than stand and watch myself burn?
My grief and internal strife are things I cannot say, 'cause
When I speak up it's the beautiful singing they hear
I can only cry and the best cure is my tear
But can I also be healed?
And I died again
But I will still remain
'Cause I had burned once
And I'm alive again
But I wish it's the end

My calm hides a storm.

"Everything is your choice. Wake up."

                                                                C. A.

A thousands of needles
Millons
They were sharpened by the time
And now they stick
Very deep
Very sharp
But soon
When I'm ready
When I foresee what's unforeseen
When I prove the unpredictable
I'll pull them out
And I will stick them somewhere else
I'll have my prey too
Then the remains of my little pincushion
Will finally freeze
Forever

Wonder is not a land. It's a state of mind.

Cry dry to know how it feels
To stay out of your nightmare
Leading your fear to the shelter
Whether you're smiling, so I'd care

Know me, read me like a Bible
With no God in here to create this
Eden or Hell, I'm not mental
But I would be for the last kiss

Lock me inside, lock me inside
So I shall die for release
Drop here your tear, let me drown
Drink me, eat me, I'm your Alice

If you could give a little flame
I'd burn it up to a fire
But if you can't, please keep in dark
That's where is born a desire

Don't want to hurt, keep razor blunt
Or hide somewhere your cyanide
Feed me more with the truth you know
And face it alone in the night

Do you sometimes feel like you have to choose between you and the others? And some quiet voice in your head tells you that you should choose them.  Do something for them. Do everything for them. Even if you would suffer... Maybe not as much as when you cut your leg off with an old and blunt razor, but still.. I kinda sacrificed a part of me.. Actually, a lot of me. Do I feel like a better person? No, not at all. Do I regret? Never.

Connected

Connect me to your wires
Tangling cables all over my body
Plug me into your server
Let me break through the firewall
And open your deepest files
You may disconnect
But I will search you through the web
I wish we were wireless
But there's no wi-fi in the air

Bo z Maciejewskimi, proszę Państwa, się nie zadziera.

Once you met me on your road
Never did something insulting
I just wanted to go home
But you shared your sordid story
Your mouth burning like a hell
Spitting fire at the grass
It seems you never knew me well
You could only let me pass

You are in front of me
(Shouting at loud)
The sky is changing
(Covered with dark clouds)
You put your words against me
(Really, in vain)
I'm
(Becoming insane)

Are you still messing with me?
I'm pointing my gun at thee
I'm gonna count now to three
And you'll be gone
Now I am fighting to this
My shot is never a miss
Your death's for me like a bliss
And you are done

Once you learned how to ignite
Your fire will never go out
But my fire will set in yours
And it will be about to explode
Die, die, die, DIE

You are in front of me
(Shouting at loud)
The sky is changing
(Covered with dark clouds)
You put your words against me
(Really, in vain)
I am
(Becoming insane)

Are you still messing with me?
I'm pointing my gun at thee
I'm gonna count now to three
And you'll be gone
Now I am fighting to this
My shot is never a miss
Your death's for me like a bliss
And you are done

1...
You don't really know your granny
Also mine, she saves the money
2...
Greedy witch, always a liar
Stops the rain and starts the fire
3...
If you believed the word of devil
It eventually makes you evil
SHOT!

You cannot handle the truth
I know that really bugs you
Your worst nightmares now come true
SHOT SHOT
And you're still messing with me
I'm pointing my gun at thee
I'm gonna count now to three
SHOT SHOT
Now I am fighting to you
My shot is always for truth
Your death's for me is true
And you are gone

Ride

When I drive alone
I can feel your presence here
In my car's no one
But I sense that you are near
I imagine that you're there
Sitting on passenger seat
I'll ride nowhere
With you looking so neat
And I'd like to say
That I'm just O.K.
(But I'm not)

We could leave this fucking town
And forget about the past
I want to never wake up
And I wish that dream will last
Please don't tell me what to do
And don't try to wake me up
I am riding on the road
My engine will never stop

So you begin to disappear
Something's burning under mask
You're not with me anymore
You'll never be - that is so clear
Once driving fast I crashed
Now I'm dying on the road

Tyrytytyty NIE!

Oto jak było na Woodstocku:
ZAJEFAJNIE!!!11one
Co prawda nie do końca, bo:
miałem ochotę kogoś zabić
spałem w saunie
upały, upały, upały
o-o-on ta-am był!
szybko skończyły mi się fajki
ciężko z łapaniem stopa
bóle mięśnia sercowego
nie psuj ekipy, mateusz
mam grypę
nie zobaczyłem wszystkich zespołów, które chciałem
namiot był daleko od cywilizacji
pani oszukała mnie na jedzeniu
mandat

Ale za to, mogę się cieszyć tym, że:
zobaczyłem dużo fajnych zespołów
pogo pogo pogo
mam dodatkową ładowarkę i zapalniczkę
atmosfera była przyjazna
dzień bez zjarania to dzień stracony
tańce irlandzkie
wódka za wódką
głowa w dymie
alkohol leje się strumieniem
R. próbowała usiąść z jakieś 100 razy
poznałem I.
pieczone ziemniaczki i zapiekanka
załóż czapkę G.!
byłem na telebimie

No i tyle. Oby za rok mi się udało przyjechać jeszcze raz.

Every monster has its heart

you're a killer
you're a killer

you're a killer
you're a killer
you're a killer

you're a killer
chillin'
touchin'
smashin'
bitchin'
cryin'
ain't gonna say
ain't gonna say
ain't gonna say

how ugly i feel
when you say my name
how stupid i feel
when i'm the one to blame
how stupid i am
when i become insane
this shield won't work on me
'cause everybody see
you're a killer
you're a killer
you're a killer


gówno
i tak nikt tego nie czyta

I love the bitter taste of your sweet words
It makes me cry with icy tears
I hate the sweet taste of your bitter thoughts
It makes me vomit my own fears

Your fiery touch like human torch
Leaves burning marks upon my hand
Your whistling voice
It makes some noise
But only inside my head

There is no soul or heart in me
And when I'm gone, I think I'm dead
And then I start to think of thee
And lay in coffin from my bed

Darkness awaits me in the night
And helps me bring myself to light
But you don't really care at all
And it makes me lose control

Stay positive!

Hope not...

I am really surprised how can I change opinion about somebody. Is it really a net that I've been warned about, but now I'm caught in? A tainted trap?

Vive le suicide!

I want to summon my filthy demons and kill them all. Even an acid won't make my flesh clean. Nothing makes me more dead than my own stupidity. And I will never sleep again, because I'm dead now. And the dead ones don't need love from the others. So I pray to the gods for a suicide to my immortal soul.

Bresso

Nagłe cztery dźwięki poderwały mnie leniwie do góry z krzesła. Pierwsza osoba, o której pomyślałem to moja mama. Niestety, to nie była ona. Rzuciłem telefon na łóżko, jakby mnie oparzył. W sumie poniekąd to prawda. Przez chwilę obraz mi się lekko rozmazał. Dziwnym zbiegiem okoliczności słuchałem wtedy utworu "Bresso" Lacrimosy. Przypadek? Tak sądzę.

Sny

Pomysł, żeby napisać o śnie częściowo ukradłem od Majkela. Częściowo, ponieważ pomimo tego, że w pamięci mam jego notkę o śnie to dziś rano tuż po przebudzeniu pierwsze o czym pomyślałem to "O krowa, jaki sen... Wrzucę to na bloga!". Po czym poszedłem dalej spać i nadszedł kolejny, "interesujący" sen.

Sen nr 1
Od razu zaznaczam, że wiele rzeczy z tego snu ma odwzorowanie w rzeczywistości, ale o tym będę pisał w nawiasach. A oto jego treść:

Tego dnia miałem się spotkać z Lidką o 13 (true), a później z Agatą (half-true; o 15 wychodzę dziś z Karo, Kaśką i paroma ludźmi, których obecności nie jestem pewien). Do 13 byłem umówiony z Patrycją na wizytę w tomaszowskim uniwersytecie (wtf?!) na tzw. "drzwiach otwartych". Jednak już tam będąc dosłownie wszyscy stracili poczucie czasu. To było jak zahipnotyzowanie niewiadomo jakimi specyfikami. Dopiero po niewielkich zamieszkach wywołanych przez straż miejską opuściliśmy uniwersytet. Wtedy zrozumiałem, że jest po godzinie 22. Byłem przerażony. Opuściłem bez słowa wyjaśnienia dwa spotkania, na które byłem umówiony. Poza tym ostatni autobus do mojego domu był duuużo wcześniej i nie mam jak wrócić. Postanowiłem iść do Lidki i ją przeprosić. Jednak w drodze do niej spotkałem sympatycznego pana żula, który miał w ręku wino Carlo Rossi. Zagadał do mnie i postanowiliśmy je wypić razem. Poszliśmy do jakiejść knajpy chyba z "chińskim żarciem". W pewnym momencie zapytałem czy ma coś na koncie, żebym mógł zadzwonić. On wyciągnął popsuty telefon i zaczął się śmiać. Wyszedłem. Chciałem zapytać kogoś o telefon. Na szczęście spotkałem kolegę, który powiedział, że ma zadzwonić, ale zaczął biec co chwila się odwracając w moją stronę, jakby chciał mi powiedzieć, żebym biegł za nim, ale ja nie nadążałem. W biegu spotkałem koleżankę z klasy, która też nie miała jak zadzwonić. Więc biegłem dalej i dalej, ale kolega był coraz dalej. W końcu sie obudziłem.


Sen nr 2
Ten mi się dużo bardziej podobał. Już nie pamiętam z niego tak wiele. Był bardzo surrealistyczny.

W nocy u siebie w domu obudziły mnie hałasy. Wyjrzałem przez okno. W ciemnościach była 2 młodych ludzi (chłopak i dziewczyna). Podszedłem do nich i pytam co tu robią. Oni mi powiedzieli, że szukają czegoś o co prosiła moja babcia (która nota bene ze mną mieszka obecnie). Jednak wiedziałem, że babcia wyszła do pracy. Upewniłem się, że jej nie ma i zaatakowałem chłopaka. Jakoś się tym nie przejął, tak samo dziewczyna. Jednak powoli zaczęli opuszczać mój teren. Chłopaka cały czas trzymałem, żeby nie uciekł. Wyszliśmy wszyscy na ulicę. Pojawiło się więcej ludzi. Dosłownie się teleportowali, a wśród nich była Agata. Ona zaczęła mi tłumaczyć, że to jest ich praca. Dostali moce od jakichś dziwnych ludzi (ich pracodawców), żeby się mogli teleportować i okradać ludzi z drobnych rzeczy. Sama woli okradać tych bogatych, dlatego poprosiła, żeby pracodawcy przydzielili ją do jakichś gwiazd. Tej nocy okradła Piotra Roguckiego, co jej się bardzo spodobało, bo go uwielbia (ale tylko we śnie) i mogła widzieć jak śpi. Zainteresowało mnie to, więc ją poprosiłem, żeby wkręciła mnie do tej pracy. Zrobiła to. Miałem jakieś zlecenie z dwiema dziewczynami. To było we Włoszech. Teleportowaliśmy się do jakiegoś wielkiego parku, gdzie były fontanny. Szliśmy tamtędy długo, aż doszliśmy na jakiś festiwal dla dzieci, który organizowała moja rodzina, a szczególnie młodsza siostra. Jednak coś im nie wypaliło i siostra poprosiła mnie czy nie mógłbym się przebrać za księżniczki Disneya. Więc przebrałem się za Pocahontas i ku uciesze małych dzieci robiłem z siebie idiotę na scenie (nie pierwszy i nie ostatni raz). Dalej coś jeszcze było, ale nie do końca pamiętam. Więc na tym pozytywnym (dla dzieci, nie dla mnie) akcencie zakończę.

Gagarin i Andromeda

Przebił się dla niej przez atmosferę.
Ona leciała do niego na Pegazie
Uciekając od Cefeusza i Kasjopei.
Spotkali się przemierzając drogi mleczne.
Jednak ujrzawszy tę jedyną piękność
On zaczął spadać na Ziemię.
Zapomniał, że im wyżej się wzbije
Tym upadek będzie bardziej bolesny.
Ona opłakiwała jego odejście
Patrząc jak znika.

On był zwykłym człowiekiem,
Ona zaś konstelacją.

anything but dawn

Good bye, city at night. I'll never see you again. All the shining stars I've seen are dead now and there's nothing that can bring them to life. Early mornings, lying down on the grass with this dew on my face thinking about the things I could see, but I never saw. Those times I had started waiting for dusk, happy as hell but ended wanting anything but dawn. I love those nights, but I'd rather keep them in my memory, than feel them once again. So, good bye, city at night.

Teksty

Spotkała mnie wena ale szybko sobie poszła :(
Chciałem napisać jakiś fajny tekst ale mam tylko pierwszą zwrotkę i tyle. No i jedno zdanie, przez które dostałem natchnienia, a brzmi ono:
I don't want to end up like Jack.
W sumie tyle mam do przekazania.
Aha i jeszcze roztrwoniłem mnóstwo pieniędzy w sumie na nie potrzebne rzeczy i na studia pewnie mi nie zostanie nic, więc muszę iść do pracy. MUSZĘ. Najchętniej bym dawał korepetycje, albo roznosił ulotki, bo do niczego innego się nie nadaję. W ogóle tak sobie myślałem o ludziach z pasją, że dążą do czegoś w życiu. A ja? A ja nie mam marzeń, nie mam planów ani nic. Nie wiem kim chcę być i mnie to jakoś średno obchodzi. Nie chcę tylko skończyć na ulicy. Tak sobie myślałem, że fajnie by było może zostać pisarzem. Albo aktorem. Nie wiem. Zagrałbym w jakimś lipnym serialu jak postać epizodyczna albo jako statysta i pewnie na tym by się skończyło. Ech.

Third chance

Rzeczy nie istotne:
już jutro wakacje jeśli zdam ustny polski
brak pracy a było tyle planów
pieniądze mi uciekają w zastraszającym tempie

Rzeczy ważne:
O BOGINI MATKO! CZEMU?! CZEEEEMU? Czemu, kiedy dochodzę do samego końca książki, przewracam dwieście dziewięćdziesiątą dziewiątą stronę z myślą o zakończeniu powieści okazuje się, że jest jeszcze trzysetna? Obok niej widnieje strona numer 301 i kto wie, może są też kolejne? Czemu ta lektura gorsza od "Zmierzchu" się nie zakończy od tak? Najgorsze jest to, że nie odłożę tej książki sam z siebie. Nazwij mnie o Najwspanialsza szaleńcem, ale nie dam rady przerwać czytania. Za pierwszym razem byłem PEWNY, że to już koniec opowieści, ale jednak się myliłem. Za drugim, żałowałem, że nie odłożyłem wtedy książki. Teraz nie wiem czy mam dalej czytać, choć pokusa jest ogromna.

Urodzinowa klątwa

Who is the guy you're following? Traveler..

I miss you so much

Jak zwykle ten nieszczęsny dzień musiał i tym razem zakończyć się źle. Ogólnie jest mi bardzo emo i nie mam najmniejszej ochoty na wyjścia na piwo, koncerty ani żadne spotkania, na których będzie więcej niż jedna osoba. Chyba, że tej jednej osobie też dolega ból serca, głowy, dupy i innych fragmentów ciała. Wtedy wychodzić też nie chcę, bo kumulacja naszych smętów może sprawić, że mój mózg popełni samobójstwo. Fajnie, jednak, że są takie osoby, które wiedzą, jak poprawić nastrój. Rozśmieszacze są najlepsi, a nie pocieszacze. Dziękuję.

Still freezing

Ice kills the pain. Please, my heart, freeze quickly.

Spleen

Śmieszne uczucia. Śmieszne słowa. Śmieszne myśli.
Nadzieje. Po co?

Wszystkiego najlepszego, mateusz.

Ars poetica

Maturo, Ty co młodzież napawasz lękiem... Zgiń.

Ambivalence

Prostych słów się boi największy nawet twardziel
Proste słowa z gardła nie chcą wyjść najbardziej
Mówią że mnie kochasz i że mną nie wzgardzisz
Prawdziwa moja miłość nazywa się Ajrisz

No, może nie dokładnie Ajrisz, ale też na A. :)
Czemu to nie może być takie proste? Powinienem się martwić maturą lub studiami lub chociaż tym, że nie mam pieniędzy na papierosy. A ja się przejmuję tylko tą jedną sprawą. Miłość. Po co ktoś to wymyślił? Przez to ma się same problemy. A co jak nie wyjdzie? A co jak historia się powtórzy? Zaufać, nie zaufać? Uwierzyć, nie uwierzyć? Jak na razie ufam i wierzę. Chociaż wtedy też uwierzyłem i zaufałem. Chciałbym się bardziej zaangażować, ale boję się, że jeśli nie wyjdzie, to będę bardziej cierpiał. Z drugiej strony jeśli się bardziej zaangażuję, wtedy będę bardziej szczęśliwy. Jednocześnie bardzo chcę, najbardziej na świecie, ale z drugiej strony niczego bardziej się nie boję. Oto, proszę państwa, jest ambiwalencja.

(...)
Bo tak lubię z tobą pić kolejny raz
Szósty strong, siódmy strong
Rozmawiamy bez wytchnienia
O uczuciu które jest
Najlepsze bez wątpienia
Czujesz jak tu pachnie tak wygląda chyba raj
Najlepsze miesiące to kwiecień, czerwiec, maj

Z muzyką jest jak z alkoholem. Da się nią porządnie upić, ale trzeba wiedzieć jakiej słuchać, żeby się nie zajebać. #so_deep

My beloved! I haven't seen you for so long. Tell me, how are you doing? You don't look very well. Are you too shy to speak? You shouldn't be. I won't bite, I promise. I will come closer, okay? Okay... Wow! You look horrible. Are you sure you are okay? Please, tell me what happened. I want to take care of you. You know I love you and I want all the best for you. Why won't you response? Answer me, now! Oh.. I'm sorry. I almost forgot.. You're only a mirror.

Niebo

Ty
Nie, bo daleko
Nie, bo długo
Nie, bo Platon

Ja
Nie wiem, bo strach

Would you like to sit
Or would you like to stay
Here
Pricked my face with a thousand
Of needles and pins
Run away from the crowd
And find a sanctuary
In the darkened room
Then say
I'm disgusting
I like you
I'm here with you
The care was taken
Monsters of night were killed
Good protection
Good night
Good morning
Are you hiding
Tryin' to escape from me
To something
You've always wanted
But you can never feel
Can you help me now
I'm trying to find the pieces
Where are they
In little boy's room
I won't go there
Too many eyes were there
I wish I was
Buried alive now

K.

Stoi sobie całkiem dumny
Król i władca zamku świata
Każdy króla chce zobaczyć
Każdy się z tym królem brata
Władca jest ponad motłochem
Co do pięt mu nie dorasta
W końcu jest to bóg, nie człowiek
W końcu pan z wielkiego miasta
Wygląd zawsze nienaganny
Męskie ciało opalone
Biały włos na głowie sterczy
Czoło myślą nieskażone
Cesarz w szaty się odziewa
Najmodniejsze w tym sezonie
Będzie siedział na facebooku
W samych majtkach i koronie
Róbże królu jak uważasz
Jednak nikt ci nie pomoże
Czyńże władco to, co zechcesz
Lecz pamiętaj o pokorze

Imany

I'm a fother muckin' prophet!

vol.2

Penelope tried to not give a fuck. But she did.. a lot. She cared too much. She couldn't cope with the misery, but she didn't cry. Her dead eyes were too dry to shed a single tear. So she laid on a Dreary Desert and started to think. Even if she would try to kill herself, she was dead enough. Her journey just begun and she knew that there's no way back.
- Come what may - she thought.

Penelope, the dead princess.

In an abandoned tower, right in the middle of the Dreary Desert lived beautiful girl. Well.. She didn't actually live. Penelope was a living dead, with emotions, desires and dreams. She had been waiting for the prince charming so long, she died and became a teenage zombie with an efficient brain but rotten heart.
One day Penelope was looking at the desert
- Is there any way to escape from this fucking place? - she wondered. - I know there's no one I can pay to let me go. How nice, I can count only on myself.
So she took the risk. She stand at the window, looked down and jumped.
- Oh dear, I'm still dead - she said and then walked through the Dreary Desert to take her revenge with spooky grin.

Ego

- Tak mnie to wkurza, on prowadzi takie chujowe życie.
- Chujowe? Jego życie jest wspaniałe!
- Jak to?
- No tak. Patrz, jesteś adorowana przez tyle osób, które Cię uważają za bóstwo. Co prawda musisz robić wszystko, aby każda z tych osób myślała, że jest.. No wiesz, the chosen one.
- No właśnie.
- Ale jednak i to Ci się udaje. Więc co masz? Tłum wielbicieli. Czy takie życie nie jest piękne?
- No.. Jest.
- Jest tylko jeden minus takiego życia. Jeśli Twoje życie ma być zajebiste, ich musi być chujowe. To oni wiodą chujowe życie. Zostają omamieni przez swoje bóstwo. Cały czas robią sobie nadzieję, podkładają konkurentom nogi, napuszczają innych na siebie i na samym końcu się niemile zaskoczą. Ale najgorsze jest w tym wszystkim to, że w tym czasie mogliby mieć tyle okazji, żeby sobie kogoś znaleźć. Kogoś, kto zamieniłby ich życie na wspaniałe.
- Gdyby tylko nie byli tak zaślepieni przez bóstwo...

Czekoladowo

Siedzę tutaj z kubkiem gorącej czekolady, przy ulubionej muzyce, z kochanym psem na kolanach, w ciepłym pokoju i uświadamiam sobie, że czegoś mi brakuje. Może to i próżne, ale brakuje mi Ciebie, papierosie <3

Dust

There is nothing in reality.
What then attracts dust?

...

With bad thoughts I cope with sadness. They help me forget about the worries I have.

Pin me

We're lying down on the floor
You torture me and I want more
Can you be my tormentor
I can be your little fucking whore

So it's the time
I'm paralyzed
It's like a beautiful dream

Pin me
And I'll scream my head off
But please
Pin me
Bite my tongue off
And let me bleed
Pin me
Harm my soul
Right to the deep
And then just leave
But pin me

IN VINO VERITAS

15. let it go

Powinienem się poważnie zastanowić nad pójściem do szkoły aktorskiej.

Opowiadanie M. i K.

Katarzyna z zapartym tchem czekała na reakcję Mateusza. Ten jednak z podejrzliwą miną wpatrywał się w ekran laptopa. - Coś mi tu nie pasuje. Brakuje paru faktów, żebym mógł ułożyć tę układankę. Jednak się dowiem o co na prawdę w tym wszystkim chodzi. - Detektyw niewiele myśląc użył swych szpiegowskich zdolności. Co prawda w wyniku dedukcji doszedł już do pewnych konkluzji ale to o wiele za mało. - Och, jasne - napisał dla niepoznaki. Twarz Katarzyny przybrała odcień fenoloftaleiny. Na jej czole pojawiła się niewielka kropelka potu. Niestety Detektyw Mateusz nie miał rozwiązać już dziś tej zagadki. Kilka brakujących puzzli tkwiło w głowie Katarzyny, a ta postanowiła, że utnie rozważania na dziś. W duchu jednak wiedziała, że dla Mateusza koniec rozmowy jeszcze nie nadszedł. - Idę pod prysznic przemyśleć pewne sprawy. Ale mam jedną myśl, intuicja mi coś podpowiada, ale zachowam to na razie dla siebie - powiedział detektyw. Katarzyna wyprostowała się w fotelu z niekrytą ulgą. Czego się tak obawiała? Gdy Mateusz wrócił starała się przyjąć obojętną minę, ale świdrujący wzrok, który czuła na sobie, wcale nie pomagał. - Bardzo uparcie starasz się dowiedzieć, co siedzi w mojej głowie, Detektywie - wstała i podeszła do okna. - Zadziwiające, że Twój upór i zuchwalstwo wywołują u mnie proporcjonalnie wielkie do nich starania, by zataić prawdę. Zupełnie tak, jakbym ukrywała wielką tajemnicę. - Mimo że twarz Katarzyny zwrócona była do okna, Mateusz zauważył cień uśmiechu przebiegający po niej na słowo "tajemnica".

Moralność Mateusza M.

no data

AHAHAHAHAHAHAHAHAHAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAAHAHHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHA jestem idiotą...

Weak as I am

I will never feel your heat as long as I feel your hate.
So now, feel me broken. It's your doing. Good job. Feel better now?
Just to seek among the stars and destroy to see him six feet under.

Great Expectations

The more I think of it the more I doubt.

Keyhole

Four new locks unlocked. Yep, there's gonna be another one, I guess.

Pozytywny Mateusz

Oto mój fejm! :D
Dzieło Katarzyny. Bez Ciebie i bez was moi wierni fani nie byłbym sławny! Dziękuję, dziękuję.

Dziś duże spotkanie. Fajnie :) Bardzo mi się podobało. Znowu tylu ludzi spotkać, po długim czasie, którzy wołają "Mateusz! Tyle czasu się nie widzieliśmy. Jak tam? Co tam?" i w ogóle :)
I nawet porządnie zdołować się nie można, no! Ech, te przyjaźnie ;D

I was about to write something intelligent about my internal experience, love, and maybe general views, but my inner imbecility opposed me, so I have to write something stupid. So, here I go:
Sh*t
THE END

Whore

So how can this be?
You're praying to me
There's a look in your eyes
I know just what that means
I can be, I can be your everything...

Ponoć jeśli się zaakceptuje fakt, że się nic nie wie, doznaje się oświecenia.
Gówno prawda...

Na specjalne życzenie :)

Pociąg odjeżdża w ciemną pustynię. Wiatr z cicha brzdąka na strunach z gałęzi drzew.
W oddali widzę zapatrzone oczy, które patrzą się gdzieś, ale nie wiem gdzie.
Słychać świergot nocnych gwiazdek. Tam, nad niziną błyszczą jak słońca.
Widzę wszystko, widzę raj. Wymieniać mógłbym tak bez końca.
Lecz ten cały obraz jest tylko mirażem. Złudzenie przelotne jak wiosenne chmury.
Chciałem się stać tymże obrazem, lecz niewidzialne ręce ściągnęły mnie z góry.
Wisiałem sobie cicho, spokojnie. Rozmyślałem nad możliwościami zdarzeń.
Jednak to przez te ręce stały się myśli podróżą do krainy marzeń.
Spojrzałem w lustro, widziałem nicość zabarwioną w kolorach zmysłów.
Rozbiło sie ono. Tu kończę swój wiersz, bo na rymy nie mam więcej pomysłów.

Fortepian

Tak daleko, chociaż tak blisko. Ucichła niebrzmiąca melodia nocy, choć we mnie jeszcze gra muzyka. Chciałbym ją zagrać, odtworzyć wszystko, ale na to już za późno. Cóż, że mógł być z tego koncert? Nie jestem kompozytorem i nie potrafię tworzyć. Palce już drgały nad klawiaturą. Droczyły się z nią jak z dzieckiem, któremu pokazuje się cukierka i go zabiera. Zbliżały się by grać, po czym znikały. Złośliwość? Może trochę. Zabawa? Zdecydowanie. Tak więc bawiłem się fortepianem. Nie grałem na nim, ale się ustawiałem do gry. Rozłożyłem nuty, rozluźniłem nadgarstki [tak jak kazała K.T.!; przyp. autora], ustawiłem się odpowiednio, ale nie grałem. Czy żałuję? Tak, mogłem przecież skomponować coś wielkiego. Czy było warto? Tak, chociaż raz w życiu poczułem się jak kompozytor.



PS. Zapomniałem napisać, że zgubiłem obrączkę. Tak mi jej szkoda :(

SMG

Chciałem napisać coś mądrego na temat wypadu do Warszawy, ale nie wiem co. Tego nie da się opisać słowami. So much fun, so much cold, so much shit, so much gay. Tylko fajkuf nie ma :<

Proszę...

Nie chcę Cię stracić. Nie odchodź. Ani teraz, ani nigdy. Zostań ze mną już na zawsze, proszę. Wiem, że nie jesteś blisko mnie, ale chcę mieć świadomość, że gdzieś tam jesteś. Chciałbym zadzwonić, żeby usłyszeć Twój głos, ale nie wiem co powiedzieć. Nie pamiętam nawet kiedy się ostatni raz widzieliśmy.

So close...

Mogłem dziś umrzeć, a życie nawet nie przeleciało mi przed oczami. Czy to znaczy, że nigdy nie miałem życia?

I'm radoactive

Otóż moi mili państwo studniówka 2013. Półmetek był dla mnie męczarnią, gorszą niż ta w najniższym kręgu piekła u Dantego, toteż na studniówkę nie nastawiałem się optymistycznie. Jednak wybawiłem się tam jak nigdy. O ile nie lubię tego typu imprez, to noc z soboty na niedzielę była rewelacyjna. Tańczyć nie umiem nie lubię, a wytańczyłem się za wszystkie czasy. Dostałem wegetariańskie jedzenie, które muszę przyznać było przepyszne. Kotlety sojowe jak mi nigdy nie podchodziły, to tam były tak świetnie przygotowane, że aż chciałem prosić o dokładkę :D Kapela była po prostu fantastyczna. Dobry wybór piosenek i świetni wokaliści. Chłopak zaśpiewał Dżem i mu to wyszło lepiej niż późniejszym wokalistom Dżemu. Dziewczyna mnie urzekła wykonaniem piosenki "Cykady na Cykladach". Wódki i papierosów nam starczyło do końca. Po prostu rewelacja :D Brakowało mi tylko jednego - Jaśminy. Wiem, że nie mogłaś przyjść i rozumiem. Wypiłem za twoje zdrowie. Mam nadzieję, że twoja studniówka też była tak udana jak moja :) Chciałbym, żeby ta noc się nie skończyła, ale niestety.
Przepraszam, za błędy i powtórzenia. Jestem w takiej euforii, że nie mogę myśleć nad tym co piszę.
Jutro do szkoły...?

Z cylku "Niezwykłe przypadki Mateusza"

Byłem dziś w ...i cafe i muszę powiedzieć, że bardzo tam przyjemnie.

No comento

Prawie padłem śmiechem. Nie piszesz do mnie w ogóle, nie odzywasz się do bliskich mi osób, bo taki wpływ ma na ciebie B. i oczekujesz, że ja coś dla Ciebie zrobię? Ha! Nonsens. Już lecę pytać ludzi o osobę, która szczerze mi zwisa, żebyś miała powody do plotek czy innych infantylnych rzeczy. Brawo! I ja strasznie nie lubię jak ktoś mi przerywa rozmowę z przyjaciółmi.

Szczerość kończy się tam, gdzie zaczyna się bliższa znajomość.

FUCK

my siren

i feel like i'm floating in the middle
neither on the earth, nor in heaven
gravity can't pull me down
no, not this time
i try to catch my breath
but i can't
in stratosphere is no air
but who cares?
not me
not my siren

Halo, ziemia!

Jest dobrze :)

New year, old things.

UWAGA! Ten post zawiera zlepek losowych, nie połączonych ze sobą informacji na temat minionych wydarzeń w moim życiu. Czytając to psujecie sobie mózg na własną odpowiedzialność.

Nie tak dawno przytrafiła mi się dziwna sytuacja, a mianowicie przemówił do mnie wilk. Nigdyś widywałem tego wilka, ale ostatnimi czasy opuścił lasy Cekanowa i powędrował gdzieś, nie wiem gdzie. Jednak ostatnio powrócił (lub jego duch) i przemówił ludzkim głosem. Był jakby wystraszony, że go widzę, jednak zebrał się na odwagę, by wydobyć z siebie jedno słowo, po czym zniknął w świetle. Jednak zanim odszedł widziałem grymas na jego pysku. Coś na kształt zadowolenia i ulgi.

Zamknąłem się w cytadeli mojej wyobraźni. Jest to magiczne miejsce, bo pokazuje najpiękniejsze obrazy, jakie tylko się chce. Jednak nie byłem tam dla przyjemności. Ja się chowałem, przed najgorszą bestią, jaką poznałem. Jest to anioł ze złotym mieczem w jednej ręce i z szalką w drugiej. Pomimo swojej niebiańskości, jego siła jest tak okrutna, że mogę go nazwać demonem. Jego miecz tak przeszywający i kłujący w serce i umysł tym razem mnie nie dosięgł. Ludzie mówią, że on wyzwala, że jest najwyższą wśród cnót, a ja nadal się go boję. Ukrywam się przed nim już tyle lat, a on zawsze znajduje okazje, żeby mnie ścigać. Podąża za mną i prowokuje mnie do tego, żebym stanął z nim twarzą w twarz. Cóż, może kiedyś ta chwila nadejdzie, ale na pewno nie teraz.

I znowu się boję. Tym razem bezradności i bezczynności. Nie wiem co mam robić, a czas działa na moją niekorzyść. Każde wypowiedziane słowo i każda piękna chwila doprowadzą do śmierci. Stanę się mordercą i nie wiem jak od tego uciec. Uciec, tak, to dobre wyjście. Uciec daleko, wyjechać. Gdzie? Ach, uciec w obowiązki. Uciec w brak czasu. Uciec w masę. To chyba dobre wyjście. Praca, nauka, masa, praca, nauka, masa, prasa, nauka, masa, prasa, nauma, kasa, prana, sauka, maca, srana, pauka, maca, sraka, maupa, paca...

Człowiek chce być miły, wyciąga z głębin siebie szczerość, uśmiech i wspomnienia, żeby być zapomnianym i potraktowanym jak przechodzień. Pani profesor nie miała do końca racji, za to Patrycja tak. Przyjaźń należy pielęgnować, ale tylko jeśli obie strony tego chcą. W tym wypadku, żadna ze stron nie chce, więc i dalsze działania w tym kierunku nie mają najmniejszego sensu.