Nostalgia

Siedzę w ciemnych ziemi zakamarkach
Znikąd światło nie dociera
Ból nieistnienia
Siła w mej bezmocy
Ciało - marny proch
Ja - nikły cień
Przekleństwo memu cierpieniu
Dusza chce się wydostać
Wrócić, doznać dawnych przyjemności
Lecz teraz one wszystkie
Takie bezsensowne
Niepotrzebne
Piękne
Bezpowrotne
Z oczu pustych łza się wydziera
Ucieka jakby w strachu
W strachu przed martwotą
Że i ją dopadnie
Po chwili spada
Wydaje dźwięk tak przenikliwy
Jak sama Śmierć
I jej echo głośne jak dzwon świątyni
Trwać będzie zawsze
Głęboko, głęboko
Na samym dnie
Wszystkich serc

Mon Amour

You think you're a hypnotizing Voodoo Doll. Mumbo Jumbo. This is all. Alas, you're a punching bag. I see only a poor rag doll - someone hits, you turn back. I feel pity when I read your story. You do wrong and you're not sorry. Thou are the greedy selfish scum. Thy sordid soul belongs to hell. Well, there aren't any animated puppets, except thee. You're their muppet. A slave who feels like the sovereign. Perhaps my words are mean but oh, so are thou. But about the point. You try to kill what you feel. You want to play but the life is not a game or imagination that you turned into selfish creation. I have to say a hidden truth. A charade rough that know gods beneth the earth and these above. So I see that you're afraid of...