The tower

I do often look at you like you're some kind of protector of our hearth and moral code.
Although, I don't always hold with some of your actions.
I remember how hard for me was to label you.
I wouldn't call you my family, because we're not related.
I wouldn't call you my best friend, neither. You're more than that.
When some people, our mutual friends, or even your BFF used to turn away from you, I kept believing in you.
I tried to be your tower of strenght.
I couldn't be, of course.
I'm not a tower, but rather a ruin.
Even though, I would rise to throw stones and bricks at those who slander you.
Just to fall apart and become a ruin again.
Every time I was rising to be that tower of strenght, I saw a wall surrounding me.
So I felt like, if I would fall into pieces, I am safe.
Alas, what I saw wasn't a wall, but just shadows.

Hello...

No one to talk to
Again
You are away
Again
Feeling empty
But I tried to draw
A smile
On your canvas
Here
Flood
Endless streams
I'm drowning
This time
I don't even know
Whether I want to resist
Or not
Don't cry
I'm not sleeping
And I cry a lot
Hello

Epicko

Zdanie sobie sprawy jak bardzo w dupie jest się z nauką, brak snu, wczesna godzina, długie oczekiwania, nuda, mróz, ciągła ulewa, niedobór gotówki, najdłuższe kilometry w moim życiu oraz brak zrozumienia w poczuciu humoru nie przekreśliły tego wyjazdu. Było wspaniale! Rudy zapytał mnie, który zespół mi się nie podobał i nie mogłem odpowiedzieć, bo każdy miał coś w sobie ciekawego. Początkujący Sayes dał radę, zagrali bardzo przyzwoicie i zachęcili mnie do zapoznania się z ich twórczością; Kaliber44 to w ogóle nie mój klimat, ale pod sceną zostałem, było dobrze i wcale nie miałem ochoty iść gdzieś indziej; Jelonek swoją energią i poczuciem humoru doprowadził do pogo, w które weszły dzieciaki (moi nowi znajomi zostali tak nazwani przeze mnie ze względu na młody wiek i brak doświadczenia w patologii); zarówno muzyka, teksty jak i poczucie humoru Braci Figo Fagot w ogóle mi się nie podobały, lecz miały w sobie coś takiego co przyciągnęło publikę i dało również wielką energię (i dobrze!); po Epice spodziewałem się wielkiego szaleństwa z mojej strony, lecz tylko stałem sobie spokojnie, ale grali świetnie, nawet za świetnie, idealnie tak jak na albumie (może to tego wina? a może to moje zmęczenie?); no i przyszedł czas na siostry... The Sisters of Mercy zagrało lepiej niż się spodziewałem i zagrali "Temple of Love" dzięki czemu jestem spełniony. Choć warunki (nie znoszę tego słowa) były ciężkie, to atmosfera była cudowna (za jednym wyjątkiem, ale staram się wszystko zrozumieć). No i poza tym ciężki powrót, ciężki poranek, ogólnie ciężko. Ale przynajmniej przerwałem klątwę! Choć próbowała się ona przedrzeć do mojego życia, to i tak nie wygrała z poczuciem szczęścia! FAK JU, KLĄTWO.

Malefic coffin of wonders

In the middle of the night
I walk around the stones of memory
Moon is a whitness of those red blood wine crimes
I could not forsee
I see a truth which stars reveal
To me when I'm going mad
Passion's a thorn, if rose is love
I've cut and stained myself with blood

I found inside of me some bravery
To turn around my head
Though I know I'm lying
... on a grave

I see a picture of myself
I'm drowning
I don't want your help
I asked you many times for your hand
But you just pushed me down instead

Bewitchingly

How many times you will say
Who is the sun of the earth?
How many gloves you will wear
Until there's nothing else to wear?
For what you feed with mud
Another mother's baby?
For what you sing beautiful song
That is always tainted?

I didn't mourn for
Those who trusted their blood
In veins of holy Iscariot

A dance of macabre
Unwilling smiles
Skycrapers tear skies
And it rains with lies
Ballgowns and suits
Gardens of shadows
Moon over meadows
Looks over black widows

I drowned many times but never died
Or if I did, I'll never tell
How could be the beggining
When my heart bells
Never fell asleep near flying trains
Nor next to you
Fingers dancing to the silence
'Cause she didn't enter the room

I didn't mourn for
Baleful souls who made you
The happiest reflection of darkness

Embrace solitude

A smile full of contempt

When I looked back

A silence you had to break

In the silence of my bed

Those eyes that turned red

Are haunting me

It makes me insane

Almost done

Almost win

But I'll

Never let you

And I'll

Never forget

No matter how hard you try

You set upon a prey

I'd rather embrace solitude

Then let you in

And cry

In the silence of my head

Post Idyllic

Since crystal waters rised
Three times had sungen dove
"Unleash the monster of idyll
Destroy us from above"

Interrupt me one more time
Disturb my quiet prayer
And I swear to God
I'll send you straight to hell

For what have I done
What was left untouched
This miserable peace I live in
And I wanted it too much

Don't you worry my dearest
Thou I'm unstable as time
We won't tear down
What we love so much
Since we are in me

Interrupt me one more time
Disturb my quiet prayer
And I swear to God
I'll send you straight to hell
Straight to hell